Korrozja metalu
Korozja metalu
Kiedy materiał metalowy styka się z otaczającym medium, ulega zniszczeniu w wyniku działania chemicznego lub elektrochemicznego. Korozja metali jest spontanicznym procesem termodynamicznym, polegającym na przekształceniu metalu o stanie wysokoenergetycznym w związek metalu o stanie niskoenergetycznym. Wśród nich zjawisko korozji w przemyśle naftowym i petrochemicznym jest bardziej skomplikowane, w tym korozja elektrochemiczna solanki, H2S i CO2.Charakter większości procesów korozji ma charakter elektrochemiczny. Właściwości elektryczne granicy faz metal/roztwór elektrolitu (podwójna warstwa elektryczna) są szeroko stosowane w badaniach mechanizmu korozji, pomiarach korozji i monitorowaniu korozji przemysłowej. Metody elektrochemiczne powszechnie stosowane w badaniach korozji metali to: potencjał obwodu otwartego (OCP), krzywa polaryzacji (wykres Tafela), elektrochemiczna spektroskopia impedancyjna (EIS).
1.Techniki badania korozji
1.1OCP
Na izolowanej elektrodzie metalowej zachodzi jednocześnie jedna reakcja anodowa i jedna reakcja katodowa z tą samą szybkością, co nazywa się sprzężeniem reakcji elektrodowej. Reakcję wzajemnego sprzężenia nazywa się „reakcją koniugacji”, a cały układ nazywa się „układem koniugatu”. W układzie sprzężonym obie elektrody łączą się ze sobą, a gdy potencjały elektrod są równe, potencjały elektrod nie zmieniają się w czasie. Stan ten nazywany jest „stanem stabilnym”, a odpowiadający mu potencjał nazywany jest „potencjałem stabilnym”. W układzie korozyjnym potencjał ten nazywany jest także „potencjałem (samo)korozyjnym Ekor” lub „potencjał obwodu otwartego (OCP)”, a odpowiadająca mu gęstość prądu nazywana jest „gęstością prądu (samo)korozyjnego, tjkor”. Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej dodatni potencjał obwodu otwartego, tym trudniej jest stracić elektrony i ulec korozji, co wskazuje, że odporność materiału na korozję jest lepsza.Elektrochemiczna stacja robocza potencjostat/galwanostat CS może być wykorzystywana do monitorowania w czasie rzeczywistym potencjału elektrody materiału metalicznego w systemie przez długi czas. Po ustabilizowaniu się potencjału można uzyskać potencjał obwodu otwartego materiału.
1.2 Krzywa polaryzacji (wykres Tafela)
Ogólnie zjawisko polegające na tym, że potencjał elektrody odbiega od potencjału równowagi, gdy przepływa przez nią prąd, nazywa się „polaryzacją”. W układzie elektrochemicznym, gdy zachodzi polaryzacja, ujemne przesunięcie potencjału elektrody od potencjału równowagi nazywa się „polaryzacją katodową”, a dodatnie przesunięcie potencjału elektrody od potencjału równowagi nazywa się „polaryzacją anodową”.Aby w pełni i intuicyjnie wyrazić właściwości polaryzacyjne procesu elektrodowego, konieczne jest eksperymentalne określenie nadpotencjału lub potencjału elektrody w funkcji gęstości prądu, co nazywa się „krzywą polaryzacji”.jakormateriału metalowego można obliczyć na podstawie równania Sterna-Geary'ego.
B jest współczynnikiem Sterna-Przekładni materiału, RPjest oporem polaryzacyjnym metalu.
Zasada uzyskania Ikormetodą ekstrapolacji TafelaOprogramowanie studyjne Corrtest CS może automatycznie dopasować się do krzywej polaryzacji. Plama tafelowa na segmencie anody i segmencie katody, tj. bAi bCmożna obliczyć.Ikormożna również uzyskać. Opierając się na prawie Faradaya i w połączeniu z elektrochemicznym odpowiednikiem materiału, możemy przeliczyć go na szybkość korozji metalu (mm/a).
1.3 EIS
Technologia impedancji elektrochemicznej, znana również jako impedancja prądu przemiennego, mierzy zmianę napięcia (lub prądu) układu elektrochemicznego w funkcji czasu poprzez kontrolowanie prądu (lub napięcia) układu elektrochemicznego jako funkcji sinusoidalnej zmiany w czasie. Mierzona jest impedancja układu elektrochemicznego, a następnie badany jest mechanizm reakcji układu (medium/powłoka/metal) i analizowane są parametry elektrochemiczne układu pomiarowego złączki.Widmo impedancji to krzywa narysowana na podstawie danych impedancji zmierzonych przez obwód testowy przy różnych częstotliwościach, a widmo impedancji procesu elektrodowego nazywane jest widmem impedancji elektrochemicznej. Istnieje wiele rodzajów widma EIS, ale najczęściej stosowanymi są wykres Nyquista i wykres Bodego.
2. Przykład eksperymentu
Na przykładzie artykułu opublikowanego przez użytkownika korzystającego ze stanowiska elektrochemicznego CS350 przedstawiono konkretne wprowadzenie do metody systemu pomiaru korozji metali.Użytkownik zbadał odporność na korozję stentu ze stopu Ti-6Al-4V przygotowanego konwencjonalną metodą kucia (próbka nr 1), metodą selektywnego topienia laserowego (próbka nr 2) i metodą topienia wiązką elektronów (próbka nr 3). Stent służy do implantacji u ludzi, więc czynnikiem korozyjnym jest symulowany płyn ustrojowy (SBF). Temperaturę układu doświadczalnego należy również utrzymywać na poziomie 37°C.
Instrument:CS350 Potencjostat/galwanostat
Urządzenie eksperymentalne:Płaska komora korozyjna z płaszczem CS936, piec suszący o stałej temperaturze
Eksperymentalne leki:Aceton, SBF, żywica epoksydowa utwardzana w temperaturze pokojowej
Medium eksperymentalne:Symulowany płyn ustrojowy (SBF): NaCl-8,01, KCl-0,4, CaCl2-0,14, NaHCO33-0,35,KH2PO4-0,06, glukoza -0,34, jednostka to: g/L
Próbka (MY)Stent ze stopu Ti-6Al-4V 20×20×2 mm,Odsłonięty obszar roboczy wynosi 10×10 mmObszar niepoddawany testowi jest pokryty/uszczelniony żywicą epoksydową utwardzaną w temperaturze pokojowej.
Elektroda odniesienia (RE):Nasycona elektroda kalomelowa
Przeciwelektroda (CE):Elektroda przewodności CS910 Pt
Płaska komora korozyjna z płaszczem
2.1 Etapy eksperymentu i ustawienie parametrów
2.1.1 OCP
Przed testowaniem. elektrodę roboczą należy polerować od grubej do drobnej (kolejno 360 mesh, 600 mesh, 800 mesh, 1000 mesh, 2000 mesh), aż powierzchnia będzie gładka. Po wypolerowaniu należy go opłukać wodą destylowaną, następnie odtłuścić acetonem, umieścić w suszarce o stałej temperaturze i wysuszyć w temperaturze 37℃ przed użyciem.Zamontuj próbkę na komorze korozyjnej, wprowadź symulowany płyn ustrojowy do komory korozyjnej i włóż nasyconą elektrodę kalomelową (SCE) z mostkiem solnym do płaskiej komory korozyjnej. Upewnij się, że końcówka kapilary Luggina jest skierowana w stronę powierzchni elektrody roboczej. Temperatura jest kontrolowana na poziomie 37 ℃ poprzez cyrkulację wody.
Połącz elektrody z potencjostatem za pomocą kabla ogniwa.Eksperyment → stabilna polaryzacja → OCP
OCP
Należy wpisać nazwę pliku z danymi, ustawić całkowity czas trwania testu i rozpocząć test. OCP materiału metalicznego w roztworze zmienia się powoli, a jego utrzymanie na stabilnym poziomie zajmuje stosunkowo dużo czasu. Sugeruje się więc ustawienie czasu nie krótszego niż 3000s.
2.1.2 Krzywa polaryzacji
Eksperyment → stabilna polaryzacja → potencjodynamika
Skan potencjodynamiczny
Ustaw potencjał początkowy, potencjał końcowy i szybkość skanowania, wybierz tryb wyjściowy potencjału jako „vs. OCP”.Można zaznaczyć opcję „Użyj”, aby wybrać wierzchołek E#1 i wierzchołek E#2. Jeśli nie zostanie to zaznaczone, skanowanie nie przejdzie przez odpowiedni potencjał.Istnieją maksymalnie 4 niezależne nastawy potencjału polaryzacji. Skanowanie rozpoczyna się od potencjału początkowego, poprzez „wierzchołek E#1” i „wierzchołek E#2”, aż do potencjału końcowego. Kliknij pole wyboru „Włącz”, aby włączyć lub wyłączyć „Potencjał pośredni 1” i „Potencjał pośredni 2”. Jeśli pole wyboru nie jest zaznaczone, skanowanie nie przejdzie tej wartości i ustawi potencjalny skan na następny.Warto zauważyć, że pomiar krzywej polaryzacji można przeprowadzić tylko pod warunkiem, że OCP jest już stabilny. Zwykle po 10 minutach ciszy otworzymy stabilną funkcję OCP, klikając:
→
Oprogramowanie rozpocznie test automatycznie, gdy wahania potencjału będą mniejsze niż 10 mV/minW tym przykładzie eksperymentu użytkownik ustawił potencjał -0,5 ~ 1,5 V (w porównaniu z OCP)Można ustawić warunek zatrzymania lub cofnięcia skanowania. Stosowane głównie do pomiaru potencjału wżerów i pomiaru krzywej pasywacji.
2.2 Wyniki
2.2.1 OCP
Testując potencjał obwodu otwartego, możemy uzyskać wolny potencjał korozjimikor, na podstawie którego możemy ocenić odporność materiału metalowego na korozję. Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej pozytywnemikoroznacza, że materiał jest bardziej skorodowany.
1-OCP ze stentu ze stopu Ti-6Al-4V przygotowanego konwencjonalną metodą kucia2- OCP stentu ze stopu Ti-6Al-4V przygotowanego metodą selektywnego stapiania laserowego3-OCP ze stentu ze stopu Ti-6Al-4V przygotowanego metodą topienia wiązką elektronów
Z wykresu możemy wywnioskować, że odporność na korozję próbek nr 1 i 2 jest lepsza niż próbek nr 3.
2.2.2 Analiza wykresu Tafela (pomiar szybkości korozji)
Polaryzacja tego doświadczenia jest następująca:
Jak pokazano, z obliczonej wartości szybkości korozji możemy wyciągnąć ten sam wniosek, co uzyskany za pomocą pomiaru OCP. Szybkość korozji oblicza się za pomocą wykresu Tafela. Widzimy, że wartości szybkości korozji są zgodne z wnioskami uzyskanymi metodą OCP.Na podstawie wykresu Tafela możemy obliczyć gęstość prądu korozyjnegoIkorza pomocą narzędzia dopasowującego analizę zintegrowanego z naszym oprogramowaniem CS Studio. Następnie na podstawie innych parametrów, takich jak powierzchnia elektrody roboczej, gęstość materiału, ciężar równoważny, obliczana jest szybkość korozji.
Kroki to:Zaimportuj plik danych klikając
Dopasowanie danych
Kliknij Informacje o komórce. i wprowadź odpowiednią wartość.
Jeśli parametry ogniwa i elektrody zostały już ustawione przed testowaniem, nie ma potrzeby ustawiania informacji o ogniwie. tutaj ponownie.Kliknij „Tafel”, aby przejść do złączki Tafel. Wybierz automatyczne dopasowanie Tafela lub ręczne dopasowanie danych segmentu anody/segmentu katody, a następnie można uzyskać gęstość prądu korozyjnego, wolny potencjał korozji i szybkość korozji. Możesz przeciągnąć wynik dopasowania na wykres.
3. Pomiar EIS
Eksperymenty → Impedancja → EIS a częstotliwość
EIS a częstotliwość
Analiza EIS
EIS stali węglowej Q235 w 3,5% roztworze NaCl jest następujący:
Wykres impedancji stali węglowej Q235 – Nyquist
Powyższy wykres Nyquista składa się z łuku pojemności (zaznaczonego niebieską ramką) i impedancji Warburga (zaznaczonego czerwoną ramką). Ogólnie rzecz biorąc, im większy łuk pojemnościowy, tym lepsza odporność materiału na korozję.
Równoważne dopasowanie obwodu dla wyników EIS ze stali węglowej Q235
Kroki są następujące:Narysuj obwód zastępczy łuku pojemnościowego - skorzystaj z modelu w „szybkim dopasowaniu”, aby otrzymać R1, C1, R2.Narysuj obwód zastępczy części impedancji Warburga - użyj modelu w „szybkim dopasowaniu”, aby uzyskać konkretną wartość Ws.Przeciągnij wartości do złożonego obwodu → zmień typ wszystkich elementów na „Free+” → kliknij DopasujZ wyników wynika, że błąd jest mniejszy niż 5%, co wskazuje, że samodzielnie zdefiniowany obwód zastępczy, który narysujemy, jest zgodny z obwodem impedancji rzeczywistego pomiaru. Działka montażowa Bode jest w zasadzie zgodna z działką pierwotną.
Bode: Wykres dopasowania a rzeczywisty wynik pomiaru