Odporność na korozję materiałów implantów
Cel eksperymentu
Celem tego eksperymentu jest pomiar odporności na korozję dwóch metalowych implantów w symulowanym płynie ciała.Implanty metalowe są dyskiem sieciowym tkałym drutem po obróbce powierzchni - czarno-czerwonym.
Przygotowanie
Elektrodę odniesienia: SCE
Elektrodę przeciwległą: elektrodę Pt
Elektroda robocza: tarcza z metalowej siatki (czarna i czerwona)
Roztwór: symulowany płyn cielesny (SBF) (pH=7,4)
Kroki:
Wprowadzać elektrodę licznikową, elektrodę odniesienia, mostek solny i rurę wydechową do komórki elektrolitycznej o pojemności 500 ml i napełniać komórkę symulowanym roztworem fizjologicznym o pojemności 350 ml,a następnie umieszczyć ogniwo elektrolityczne w kąpieli wodnej o temperaturze 37 °C. Wyczyść N2 z symulowanego płynu ciała na 30 min, uszczelnić wylot powietrza, aby zapobiec ponownemu wprowadzeniu tlenu.
Wyniki i analiza
Po włączeniu elektrochemicznej stacji roboczej CS350M, uruchomieniu oprogramowania CS Studio i monitorowaniu potencjału otwartego obwodu ((OCP)./Wykrywa się od -0.1V do 1V (w porównaniu z OCP), gdy prąd anodowy przekracza 100 mA/cm.2, skanowanie potencjału zostanie odwrócone.
Rys. 1 Okno ustawiania parametrów
Rys. 2. krzywa pasywacji obu próbek
(czerwona/czarna krzywa przedstawia odpowiednią czerwoną/czarną próbkę)
W krzywej czerwonej potencjał rozpadu wynosi 0,14754 V, OCP - 0,00734 V. Potencjał rozpadu wynosi 0,24004 V, a OCP - 0,00222 V dla czarnej próbki.To sugeruje, że czarny egzemplarz zachowuje się lepiej w zakresie odporności.Ale obszar pętli histerezy jest mniejszy dla czerwonej próbki podczas odlewu, co wskazuje, że czerwona próbka może być szybko naprawiona po zniszczeniu folii pasywacyjnej, czylijego zdolność do samoleczenia jest silniejsza.