jakość Jednokanalizowany potencjał & Wielokanalizowany potencjał producent

Tło Wraz z szybkim wzrostem światowego zapotrzebowania na energię spalanie paliw kopalnych spowodowało szereg problemów środowiskowych. Naukowcy w kraju i za granicą są zaangażowani w badania czystej energii oraz przyjaznych dla środowiska i wydajnych urządzeń do magazynowania i konwersji energii. Dzięki zaletom obfitych zasobów, czystości i wydajności, wysokiej gęstości energii i przyjazności dla środowiska, energia wodorowa jest idealnym źródłem energii odnawialnej. Jednak pozyskiwanie i magazynowanie wodoru jest jednym z kluczowych czynników ograniczających jego rozwój. Obecne metody produkcji wodoru obejmują produkcję wodoru z paliw kopalnych, produkcję wodoru z biomasy jako surowca i rozkład wody. Wśród nich produkcja wodoru poprzez rozkład wody coraz bardziej przyciąga uwagę ludzi ze względu na zalety ekologicznej ochrony środowiska, zrównoważonego rozwoju i łatwości industrializacji itp. Rozszczepianie wody obejmuje reakcję wydzielania tlenu (OER) i reakcję wydzielania wodoru (HER). Te reakcje elektrokatalityczne, zwłaszcza OER, mają powolną szybkość kinetyczną, co prowadzi do wysokiego nadpotencjału i niskiej wydajności, co poważnie ogranicza rozwój i praktyczne zastosowanie urządzeń do konwersji energii. Zastosowanie elektrokatalizatora może skutecznie zmniejszyć barierę energetyczną reakcji elektrokatalitycznej, przyspieszyć szybkość reakcji i zmniejszyć nadpotencjał, dzięki czemu można skutecznie ukończyć OER, poprawiając w ten sposób wydajność roboczą urządzenia do konwersji. Dlatego badanie elektrokatalizatorów OER o wysokiej wydajności stało się jednym z kluczowych czynników poprawiających wydajność urządzeń do konwersji energii. Teoria OER jest ważną półreakcją urządzeń do elektrochemicznej konwersji energii, takich jak rozdzielanie wody i akumulatory metalowo-powietrzne. W warunkach kwaśnych i zasadowych OER jest procesem czteroelektronowym o małej szybkości kinetycznej, co ogranicza działanie urządzeń do elektrochemicznej konwersji energii. Ogólna wydajność. Zgodnie z obliczeniami teorii funkcjonału gęstości, OER w warunkach kwasowych i zasadowych obejmuje adsorpcję półproduktów OOH*, O* i OH*. Różnica polega na tym, że pierwszym etapem OER w warunkach kwasowych jest dysocjacja wody, a produktem końcowym jest H+i O2, podczas gdy pierwszym etapem OER w warunkach zasadowych jest adsorpcja OH-, a produktami końcowymi są H2O i O2, jak pokazano w poniższym wzorze.Środowisko kwaśne: Ogólna reakcja:2H2O → 4H++ O2+ 4e- *+ H2O ⇌ O*+ H++ mi-OH*⇌ O*+ H++ mi-O*+ H2O ⇌ OOH*+ H++ mi-Ooch*⇌*+ O2+ H++ mi-Środowisko alkaliczne: Ogólna reakcja:4OH-→ 2H2O + O2+ 4e- *+ Och-⇌ Och*+ mi-OH*+ Och-⇌ O*+ H2O + mi-O*+ Och-⇌ Ooch*+ mi-Ooch*+ Och-⇌*+ O2+ H2O + mi- Gdzie * oznacza miejsce aktywne na powierzchni katalizatora, a OOH*, O* i OH* oznaczają półprodukty adsorpcji.Zgodnie z czteroetapowym elektronicznym mechanizmem reakcji OER, ważne czynniki poprawiające wydajność katalityczną OER można analizować z perspektywy teoretycznej:(1) Dobra przewodność. Ponieważ proces reakcji OER jest reakcją przeniesienia czterech elektronów, dobra przewodność warunkuje szybki transfer elektronów, co pomaga w postępie każdej reakcji elementarnej.(2) Katalizator wykazuje silną adsorpcję OH-. Im większa ilość OH-zaadsorbowany, tym łatwiej przebiegają kolejne trzyetapowe reakcje elektronowe.(3) Silna zdolność desorpcji chemicznej tlenu i słaba zdolność fizycznej adsorpcji tlenu. Jeśli zdolność chemicznej desorpcji tlenu jest silna, O2cząsteczki powstałe w procesie katalitycznym łatwiej ulegają desorbcji z miejsca aktywnego katalizatora; jeśli zdolność fizycznej adsorpcji tlenu jest słaba, O2istnieje większe prawdopodobieństwo wytrącenia się cząsteczek z powierzchni elektrody, co może zwiększyć szybkość reakcji OER. Ma to ważne znaczenie przewodnie dla syntezy i przygotowania katalizatorów OER. Ocena wydajności katalizatora OER Potencjał początkowy i nadpotencjał Potencjał początkowy jest ważnym wskaźnikiem aktywności katalitycznej elektrokatalizatora. Jednak w przypadku procesu OER początkowy potencjał jest trudny do zaobserwowania. Wiele elektrokatalizatorów OER zawiera pierwiastki metali przejściowych, takich jak Fe, Co, Ni itp. Podczas procesu OER ulegną one reakcjom utleniania i wygenerują piki utleniania, co stanowi dużą przeszkodę w obserwacji potencjału początkowego. Dlatego w procesie OER bardziej naukowe i wiarygodne jest obserwowanie odpowiedniego nadpotencjału, gdy gęstość prądu wynosi 10 10 mA cm-2lub wyższy.Nadpotencjał uzyskuje się za pomocą woltamperometrii liniowej (LSV). Nadpotencjał odnosi się do różnicy pomiędzy potencjałem elektrody (w stosunku do RHE) przy określonej gęstości prądu (zwykle 10 mA cm-2) a potencjałem równowagi reakcji elektrody wynoszącym 1,23 V, ogólnie w mV. Jak pokazano na rysunku 1, w zależności od różnicy nadpotencjału elektrokatalizatora OER przy gęstości prądu 10 mA cm-2, różne są także kryteria oceny jego efektu katalitycznego. Im mniejsze jest nadpotencjał, tym mniej energii potrzeba do reakcji i tym lepsza jest aktywność katalizatora. Nadpotencjał katalizatora OER o idealnej aktywności katalitycznej wynosi zazwyczaj 200–300 mV. Rys. 1. Kryteria oceny aktywności katalitycznej Zbocze Tafel Wykres Tafela to krzywa zależności między potencjałem elektrody a prądem polaryzacyjnym. Może odzwierciedlać kinetykę reakcji procesu OER i spekulować na temat reakcji mechanizmu procesu OER. Wzór równania to:η = a + b·log|j|Gdzie η oznacza nadpotencjał, b oznacza nachylenie Tafela, j to gęstość prądu, a a to stała. Nachylenie Tafela otrzymane zgodnie z równaniem można wykorzystać do wyjaśnienia kinetyki i etapów określających prędkość w procesie reakcji. Ogólnie rzecz biorąc, im mniejsze nachylenie Tafela, tym mniejsze bariery przenoszenia elektronów katalizatora podczas procesu katalizy i tym lepsza aktywność katalityczna. Stabilność Stabilność katalizatora w procesie katalizy bezpośrednio decyduje o możliwości zastosowania go na szeroką skalę w rzeczywistej produkcji i jest jednym z ważnych wskaźników wydajności katalizatora. W przypadku OER istnieje wiele czynników wpływających na aktywność elektrokatalizatora OER. Na przykład kwasowość i zasadowość roztworu będą miały wpływ na stabilność katalizatora. Wiele elektrokatalizatorów OER jest stabilnych w warunkach zasadowych, ale nie jest dobrych w warunkach kwaśnych. Ponadto duży wpływ na stabilność ma również sposób styku elektrokatalizatora i elektrody roboczej. Ogólnie rzecz biorąc, bezpośredni wzrost katalizatora in situ na elektrodzie roboczej będzie bardziej stabilny niż organiczny środek adhezyjny na elektrodzie roboczej.Obecnie istnieją dwa testy elektrochemiczne oceniające stabilność katalizatora. Jednym z nich jest chronopotecjometria (tj. galwanostatyczna). Do elektrody przykładany jest prąd stały, a następnie oceniana jest stabilność elektrokatalizatora, obserwując zmianę potencjału w czasie. Podobnie krzywa it (tj. potencjostatyczna) ma również zastosowanie do badania katalizatora. Przykładając stały potencjał do elektrody i obserwując zmianę prądu w czasie, możemy określić stabilność katalizatora. Drugim jest wykonanie tysięcy, a nawet dziesiątek tysięcy testów woltamperometrii cyklicznej (CV) na elektrokatalizatorze w określonym zakresie potencjału i ocena stabilności elektrokatalizatora poprzez porównanie krzywych polaryzacji elektrokatalizatora przed i po teście woltamperometrii cyklicznej .Oprócz badań elektrochemicznych do oceny stabilności elektrokatalizatora można również zastosować niektóre badania charakterystyki fazowej, takie jak XRD, XPS, SEM, TEM itp. w celu porównania zmian fazowych elektrokatalizatora przed i po katalizie. Konfiguracja eksperymentu Instrument: Najlepszy potencjostatWE: Elektroda robocza z węgla szklistego z równomiernie nałożonym na powierzchnię katalizatoremRE: Elektroda odniesienia Ag/AgClCE: Pręt grafitowyRoztwór: 0,1 M KOH Próba elektrochemiczna Aktywność elektrokatalizatora Technika: woltametria cykliczna (CV)Zakres potencjału: 0~1 V (w porównaniu do Ag/AgCl)Szybkość skanowania: 50 mV s-1Technika – woltamperometr liniowy (LSV): Zakres potencjału: 0 ~ 1 V (w porównaniu z Ag/AgCl), szybkość skanowania 5 mV s-1 Rys. 2. Ustawianie parametrów CV   Rys. 3. Ustawianie parametrów ALB Elektrochemiczną spektroskopię impedancyjną (EIS) stosuje się do badania kinetyki elektrokatalitycznego wydzielania tlenu w katalizatorze, a widmo impedancji dopasowuje się poprzez utworzenie obwodu zastępczego. Obwód zawiera Rs (rezystancja roztworu), Rct (rezystancja przenoszenia ładunku) i CPE (element o stałym kącie fazowym).Warunki testu impedancji elektrochemicznej (EIS) wynoszą 0,5 V (w porównaniu do Ag/AgCl), zakres testu częstotliwości wynosi 1 Hz ~ 100 kHz, a napięcie zakłócające wynosi 5 mV. Rys. 4. Ustawienie parametrów EIS Stabilność elektrokatalizatora Do oceny stabilności katalizatora stosuje się techniki badań potencjostatycznych, galwanostatycznych i woltamperometrii cyklicznej. Test galwanostatyczny polega na wykorzystaniu odpowiedniego prądu o określonej gęstości prądu (zwykle 10 mA cm-2) jako wyjścia prądu stałego, obserwacji zmiany napięcia w czasie testu (10 h), a następnie ocenie stabilności. Metoda potencjostatyczna polega na wykorzystaniu odpowiedniego potencjału przy określonej gęstości prądu (zwykle 10 mA cm-2) jako wyjścia o stałym napięciu, obserwacji zmiany prądu w czasie testu (10 h), a następnie ocenie stabilności. W cyklicznym teście woltamperometrycznym zakres napięcia wynosi 0 ~ 1 V (w porównaniu do Ag/AgCl), a CV jest skanowane cyklicznie 1000 cykli. Stabilność katalizatora zilustrowano poprzez porównanie krzywych przed i po badaniu stabilności oraz analizę zmian. Rys. 5. Ustawianie parametrów Uwagi: RE: Elektrodę Ag/AgCl należy przechowywać w ciemności bez światła i nie należy jej używać w roztworach alkalicznych przez dłuższy czas. Nasyconej elektrody kalomelowej nie należy stosować przez dłuższy czas w roztworze alkalicznym. Elektroda Hg/HgO nadaje się do roztworów alkalicznych. CE – w długotrwałym teście CV i LSV, drut Pt lub płytka Pt osadzają się na powierzchni materiału katody. Lepiej nie używać go do badania materiałów z metali nieszlachetnych w monolitycznym ogniwie elektrolizy. W szklanym ogniwie elektrolitycznym występują dwa problemy: korozja szkła w roztworze alkalicznym i wpływ zanieczyszczeń Fe w szkle na aktywność OER. Jeśli eksperyment nie jest szczególnie dokładny, szklane ogniwo elektrolityczne jest w porządku; ale jeśli chcesz zbadać wpływ zawartości Fe, zaleca się stosowanie politetrafluoroetylenu.

Korozja metali Gdy materiał metalowy styka się z otaczającym medium, materiał ulega zniszczeniu w wyniku działania chemicznego lub elektrochemicznego. Korozja metali jest termodynamicznym procesem spontanicznym, przekształcającym metal w stanie o wysokiej energii w związek metalu w stanie o niskiej energii. Wśród nich zjawisko korozji w przemyśle naftowym i petrochemicznym jest bardziej skomplikowane, obejmując korozję elektrochemiczną solanki, H2S i CO2. Natura większości procesów korozji jest elektrochemiczna. Właściwości elektryczne interfejsu metal/roztwór elektrolitu (podwójna warstwa elektryczna) są szeroko stosowane w badaniach mechanizmu korozji, pomiarach korozji i przemysłowym monitoringu korozji. Metody elektrochemiczne powszechnie stosowane w badaniach korozji metali to: potencjał obwodu otwartego (OCP), krzywa polaryzacji (wykres Tafela), spektroskopia impedancji elektrochemicznej (EIS). 1. Techniki w badaniach korozji 1.1 OCP Na izolowanej elektrodzie metalowej jedna reakcja anodowa i jedna reakcja katodowa są przeprowadzane z tą samą prędkością w tym samym czasie, co nazywa się sprzężeniem reakcji elektrodowej. Reakcja wzajemnego sprzężenia nazywana jest „reakcją koniugacji”, a cały system nazywany jest „systemem koniugacji”. W systemie koniugacji dwie reakcje elektrodowe wzajemnie się sprzęgają, a gdy potencjały elektrod są równe, potencjały elektrod nie zmieniają się w czasie. Stan ten nazywany jest „stanem stabilnym”, a odpowiadający mu potencjał nazywany jest „potencjałem stabilnym”. W systemie korozji potencjał ten nazywany jest również „(samo)potencjałem korozyjnym Ecorr” lub „potencjałem obwodu otwartego (OCP)”, a odpowiadająca mu gęstość prądu nazywana jest „(samo)gęstością prądu korozyjnego icorr”. Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej dodatni potencjał obwodu otwartego, tym trudniej jest stracić elektrony i ulec korozji, co wskazuje, że odporność materiału na korozję jest lepsza. Stacja robocza elektrochemiczna CS potentiostat/galvanostat może być używana do monitorowania w czasie rzeczywistym potencjału elektrody materiału metalowego w systemie przez długi czas. Po ustabilizowaniu się potencjału można uzyskać potencjał obwodu otwartego materiału. 1.2 Krzywa polaryzacji (wykres Tafela) Ogólnie rzecz biorąc, zjawisko, w którym potencjał elektrody odbiega od potencjału równowagi, gdy przepływa przez nią prąd, nazywane jest „polaryzacją”. W systemie elektrochemicznym, gdy występuje polaryzacja, przesunięcie potencjału elektrody w kierunku ujemnym od potencjału równowagi nazywane jest „polaryzacją katodową”, a przesunięcie potencjału elektrody w kierunku dodatnim od potencjału równowagi nazywane jest „polaryzacją anodową”. Aby w pełni i intuicyjnie wyrazić wydajność polaryzacji procesu elektrodowego, konieczne jest eksperymentalne określenie nadpotencjału lub potencjału elektrody jako funkcji gęstości prądu, co nazywane jest „krzywą polaryzacji”. Icorr materiału metalowego można obliczyć na podstawie równania Sterna-Geary'ego. B to współczynnik Sterna-Geary'ego materiału, Rp to rezystancja polaryzacyjna metalu. Zasada uzyskiwania icorr metodą ekstrapolacji Tafela Oprogramowanie Corrtest CS studio może automatycznie dopasowywać krzywą polaryzacji. Można obliczyć nachylenie Tafela na segmencie anodowym i segmencie katodowym, tj. ba i bc. icorr można również uzyskać. Na podstawie prawa Faradaya i w połączeniu z równoważnikiem elektrochemicznym materiału, możemy przeliczyć go na szybkość korozji metalu (mm/rok). 1.3 EIS Technologia impedancji elektrochemicznej, znana również jako impedancja AC, mierzy zmianę napięcia (lub prądu) układu elektrochemicznego jako funkcję czasu, kontrolując prąd (lub napięcie) układu elektrochemicznego jako funkcję sinusoidalnej zmiany w czasie. Mierzona jest impedancja układu elektrochemicznego, a następnie badany jest mechanizm reakcji układu (medium/powłoka/metal) i analizowane są parametry elektrochemiczne systemu pomiarowego dopasowania. Widmo impedancji to krzywa narysowana na podstawie danych impedancji zmierzonych przez obwód testowy przy różnych częstotliwościach, a widmo impedancji procesu elektrodowego nazywane jest widmem impedancji elektrochemicznej. Istnieje wiele rodzajów widm EIS, ale najczęściej używane to wykres Nyquista i wykres Bode. 2. Przykład eksperymentu Biorąc za przykład artykuł opublikowany przez użytkownika, który używa stacji roboczej elektrochemicznej CS350, wprowadzono szczegółowe wprowadzenie do metody pomiaru korozji metali. Użytkownik badał odporność na korozję stentu ze stopu Ti-6Al-4V przygotowanego metodą konwencjonalnego kucia (próbka nr 1), metodą selektywnego topienia laserowego (próbka nr 2) i metodą topienia wiązką elektronów (próbka nr 3). Stent jest używany do implantacji u ludzi, więc medium korozyjnym jest symulowany płyn ustrojowy (SBF). Temperatura systemu eksperymentalnego musi być również kontrolowana na poziomie 37℃. Instrument: Potencjostat/galwanostat CS350 Urządzenie eksperymentalne:Płaska cela korozyjna CS936 z płaszczem, suszarka do suszenia w stałej temperaturze Leki eksperymentalne: Aceton, SBF, żywica epoksydowa utwardzana w temperaturze pokojowej Medium eksperymentalne: Symulowany płyn ustrojowy (SBF)：NaCl-8,01,KCl-0,4,CaCl2-0,14,NaHCO3-0,35,KH2PO 4-0,06, glukoza -0,34, jednostka to: g/L Próbka (WE) Stent ze stopu Ti-6Al-4V 20×20×2 mm, Odsłonięta powierzchnia robocza wynosi 10×10 mm Obszar nietestowy jest pokryty/uszczelniony żywicą epoksydową utwardzaną w temperaturze pokojowej. Elektroda odniesienia (RE): Nasycona elektroda kalomelowa Elektroda przeciwna (CE): Elektroda przewodności Pt CS910 Płaska cela korozyjna z płaszczem 2.1 Kroki eksperymentu i ustawienia parametrów 2.1.1 OCP Przed testowaniem. elektroda robocza musi być polerowana od gruboziarnistej do drobnoziarnistej (360 mesh, 600 mesh, 800 mesh, 1000 mesh, 2000 mesh w kolejności), aż powierzchnia będzie gładka. Po polerowaniu spłucz ją wodą destylowaną, a następnie odtłuść acetonem, umieść w suszarce do suszenia w stałej temperaturze i wysusz w temperaturze 37℃ do użycia. Zmontuj próbkę na celi korozyjnej, wprowadź symulowany płyn ustrojowy do celi korozyjnej i włóż nasyconą elektrodę kalomelową (SCE) z mostkiem solnym do płaskiej celi korozyjnej. Upewnij się, że końcówka kapilary Luggin'a jest skierowana w stronę powierzchni elektrody roboczej. Temperatura jest kontrolowana na poziomie 37℃ przez cyrkulację wody. Podłącz elektrody do potencjostatu za pomocą kabla celi. Eksperyment→stabilna polaryzacja→OCP OCP Powinieneś wprowadzić nazwę pliku dla danych, ustawić całkowity czas testowania i rozpocząć test. OCP materiału metalowego w roztworze zmienia się powoli i potrzeba stosunkowo długiego okresu, aby zachować stabilność. Dlatego sugeruje się ustawienie czasu nie krótszego niż 3000 s. 2.1.2 Krzywa polaryzacji Eksperyment→stabilna polaryzacja→potencjodynamiczna Skan potencjodynamiczny Ustaw potencjał początkowy, potencjał końcowy i szybkość skanowania, wybierz tryb wyjścia potencjału jako „vs. OCP”. „Użyj” można zaznaczyć, aby wybrać wierzchołek E#1 i wierzchołek E#2. Jeśli nie jest zaznaczone, skanowanie nie przejdzie przez odpowiedni potencjał. Istnieją maksymalnie 4 niezależne punkty nastawy potencjału polaryzacji. Skanowanie rozpoczyna się od potencjału początkowego, do „wierzchołka E#1 ” i „wierzchołka E#2”, a na końcu do potencjału końcowego. Kliknij pole wyboru "Włącz", aby włączyć lub wyłączyć "Potencjał pośredni 1" i "Potencjał pośredni 2". Jeśli pole wyboru nie jest zaznaczone, skanowanie nie przejdzie przez tę wartość i ustaw skanowanie potencjału na następne. Należy zauważyć, że pomiar krzywej polaryzacji można przeprowadzić tylko pod warunkiem, że OCP jest już stabilne. Zazwyczaj po 10 minutach ciszy otworzymy funkcję stabilną OCP, klikając następujące: → Oprogramowanie rozpocznie testowanie automatycznie po tym, jak wahania potencjału będą mniejsze niż 10 mV/min W tym przykładzie eksperymentu użytkownik ustawił potencjał -0,5~1,5 V (vs. OCP) Możesz ustawić warunek zatrzymania lub odwrócenia skanowania. Jest to głównie używane w pomiarze potencjału wżerów i pomiarze krzywej pasywacji. 2.2 Wyniki 2.2.1 OCP Poprzez test potencjału obwodu otwartego możemy uzyskać potencjał korozji swobodnej Ecorr , z którego możemy ocenić odporność materiału metalowego na korozję. Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej dodatnie Ecorr jest, tym trudniej materiał ulega korozji. 1-OCP stentu ze stopu Ti-6Al-4V przygotowanego metodą konwencjonalnego kucia 2- OCP stentu ze stopu Ti-6Al-4V przygotowanego metodą selektywnego topienia laserowego 3- OCP stentu ze stopu Ti-6Al-4V przygotowanego metodą topienia wiązką elektronów Z wykresu możemy wywnioskować, że odporność na korozję próbek #1 i #2 jest lepsza niż #3. 2.2.2 Analiza wykresu Tafela (pomiar szybkości korozji) Polaryzacja tego eksperymentu jest następująca: Jak widać, z obliczonej wartości szybkości korozji możemy uzyskać ten sam wniosek, co uzyskaliśmy na podstawie pomiaru OCP. Szybkość korozji jest obliczana na podstawie wykresu Tafela. Widzimy, że wartości szybkości korozji są zgodne z wnioskiem, który uzyskaliśmy metodą OCP. Na podstawie wykresu Tafela możemy uzyskać gęstość prądu korozyjnego icorr za pomocą narzędzia do dopasowywania analizy zintegrowanego z naszym oprogramowaniem CS studio. Następnie zgodnie z innymi parametrami, takimi jak powierzchnia elektrody roboczej, gęstość materiału, równoważna waga, obliczana jest szybkość korozji. Kroki to: Zaimportuj plik danych, klikając Dopasowanie danych Kliknij informacje o komórce. i wprowadź odpowiednio wartość. Jeśli ustawiłeś już parametry w ustawieniach komórki i elektrody przed testowaniem, nie musisz ponownie ustawiać tutaj informacji o komórce. Kliknij „Tafel”, aby dopasować Tafela. Wybierz automatyczne dopasowanie Tafela lub ręczne dopasowanie dla danych segmentu anodowego/segmentu katodowego, a następnie można uzyskać gęstość prądu korozyjnego, potencjał korozji swobodnej, szybkość korozji. Możesz przeciągnąć wynik dopasowania do wykresu. 3. Pomiar EIS Eksperymenty → Impedancja → EIS vs. Częstotliwość EIS vs. częstotliwość Analiza EIS EIS stali węglowej Q235 w 3,5% roztworze NaCl jest następujący: Wykres impedancji stali węglowej Q235 - Nyquist Powyższy wykres Nyquista składa się z łuku pojemnościowego (zaznaczonego niebieską ramką) i impedancji Warburga (zaznaczonej czerwoną ramką). Ogólnie rzecz biorąc, im większy łuk pojemnościowy, tym lepsza odporność materiału na korozję. Dopasowanie obwodu zastępczego dla wyników EIS stali węglowej Q235 Kroki są następujące: Narysuj obwód zastępczy łuku pojemnościowego - użyj modelu w „szybkim dopasowaniu”, aby uzyskać R1, C1, R2. Narysuj obwód zastępczy części impedancji Warburga - użyj modelu w „szybkim dopasowaniu”, aby uzyskać konkretną wartość Ws. Przeciągnij wartości do złożonego obwodu→ zmień wszystkie typy elementów na „Free+” → kliknij Dopasuj Z wyników widzimy, że błąd jest mniejszy niż 5%, co wskazuje, że zdefiniowany przez nas obwód zastępczy jest zgodny z obwodem impedancji rzeczywistego pomiaru. Wykres dopasowania Bode jest ogólnie zgodny z oryginalnym wykresem.   Bode: Wykres dopasowania vs. rzeczywisty wynik pomiaru